Un ano máis celebramos o San Froilán, a grande festa patronal de Lugo, que por moitas razóns pode tamén aspirar a ser considerada como festa maior de Galicia polo ben que soubo manter un sabor tradicional sen por iso renunciar á modernidade. En efecto, durante estes primeiros días do outono Galicia enteira olla cara a nós, e un gran número de galegas e galegos acoden á vella capital romana atendendo á chamada da hospitalidade luguesa, da nosa grande muralla coas súas dez portas abertas a toda Galicia e a todo o mundo.

Pero non son só os galegos e as galegas: a chamada do San Froilán de Lugo chega moi lonxe, e cada vez máis nestes tempos nos que a Internet e as redes sociais operaron unha gran revolución na comunicación e na información. Os ecos das nosas cousas chegan hoxe a todas as partes do mundo, e todo o mundo sabe que Lugo está tres veces incluído nas listas do Patrimonio Mundial da UNESCO, unha pola nosa muralla romana única, outra polo Camiño Primitivo a Compostela que ten na nosa cidade unha etapa senlleira, e outra pola nosa catedral, un dos máis belos monumentos deste camiño.

Sería quizais un pouco esaxerado dicir que as festas do San Froilán de Lugo son tan famosas no mundo coma a nosa muralla, e de momento tampouco non expresamos a pretensión de que sexan declaradas Patrimonio Mundial por ningún organismo internacional. Pero o caso é que cada vez máis xente de fóra de Galicia, e especialmente da Península Ibérica –España e Portugal–, ten inscritas nas súas axendas persoais esta gran festa do outono, coa que o Concello de Lugo está e seguirá estando fondamente comprometido.

A toda a xente de Lugo, de Galicia e do mundo que nos vén ver estes días, ou que dende lonxe pensa en nós, o noso máis cordial e agradecido saúdo.